Wachtende mensen fascineren me. Ik geniet van hun aarzelingen en hun vertraagde bewegingen, vooral wanneer ze denken dat niemand kijkt. Ze bevinden zich in hun eigen wereld, in wachtkamers, op perrons, bij bushaltes of in rijen voor kassa’s. Op de grens van hun gedachten, of dolend in de hoeken van hun geest, dralen ze in een tijdloze ruimte.
Het raakt me als iemand plots aarzelt, struikelt over een woord, vastloopt midden in een zin en even bloost. In dat moment, waar schaamte en opwinding elkaar ontmoeten, staat de wereld stil. Dit is hun puurste zelf, voor een moment gevangen in de stilte van liminale space. Misschien staren ze dan naar het plafond, op zoek naar een antwoord op een ongestelde vraag.
In deze tussenmomenten raken schaamte en opwinding elkaar, stilte en openheid, niet-weten en creativiteit, tragedie en humor. Hier vinden eerlijkheid, nieuwsgierigheid en speelsheid hun ruimte om te bloeien. In de plooien van deze momenten liggen onzekerheid en schaamte, niet als obstakels, maar als uitnodigingen. Uitnodigingen om de grenzen van ons niet-weten en onszelf te verkennen.
Hier verandert taal in poëzie, beweging in dans, schaamte in spel, en kunnen we dieper graven naar woorden, bewegingen of beelden die onze complexe gevoelens uitdrukken. Hier zijn geen oordelen, geen leugens en geen ego, maar verwondering, schoonheid en vreugde; een veilige haven voor nog niet vertelde verhalen.
DE ARENA
Historisch gezien was de arena een ronde plek voor heroïsche gevechten en menselijke veerkracht. In het theater symboliseert de arena-opstelling een diepe verbondenheid tussen acteurs en publiek.
In Arthurs Arena stap ik als Arthur een moderne, aanvankelijk lege arena binnen waar persoonlijke verhalen, vragen en kwesties centraal staan. Deze plek is bedoeld voor spel, theater en clownerie, waar het verkennen van de grens tussen bekend en onbekend leidt tot persoonlijke en gezamenlijke ervaringen.
Met Arthurs Arena ontwikkel ik interactieve voorstellingen en performances die de grens tussen realiteit en verbeelding verkennen. Door subtiele en onverwachte acties nodig ik toeschouwers uit om actief deel te nemen, zodat ze met een frisse blik naar zichzelf, hun verhalen en de wereld om hen heen kunnen kijken.
Belangrijke thema's zijn het mysterie van wachten, de kracht van kwetsbaarheid en het omarmen van het niet-weten. Deze dienen als basis voor persoonlijke reflectie en groei, en inspireren tot nieuwe vormen van creativiteit en expressie.
OVER ARTHUR
Arthur is mijn alter ego, een clown die ontregelt en uitnodigt om met vertrouwen en nieuwsgierigheid onbekende gebieden te verkennen en nieuwe inzichten op te doen. Hij loopt voorop in een kring om zich vervolgens plotseling achteraan te bevinden—of staat hij dan toch weer vooraan?
Tijdens de sessies wissel ik tussen mijn rol als Arthur en die van procesbegeleider. Deze combinatie zorgt voor een unieke ervaring waarin zowel speelsheid als diepgang centraal staan.
BELANGSTELLING?
Ben je benieuwd hoe Arthurs Arena jou, je team, gezelschap of organisatie kan inspireren? Neem dan contact met me op om samen de mogelijkheden te verkennen.
Regelmatig film ik samen met Evelien Veenhuizen. Ik speel, zij filmt. We spelen samen. We filmen samen. Het Voormalig Pieter Baan Centrum in Utrecht, waarin ik mijn studio heb, is een fascinerende plek: lange gangen, vallend licht, leegtes, herinneringen aan mensen die hier werkten en verbleven.
Licht vallen, film in co-creatie met Itsmooving Mediaproductions | Film: Evelien Veenhuizen | Spel: Hans Jeths | 1:20 min. | februari 2024 | Locatie: Broedplaats Het Wakkere End, voormalig Pieter Baan Centrum Utrecht
Met mijn werk als clown creëer ik omgevingen die inspireren en transformatie mogelijk maken. De clown houdt een spiegel voor, nodigt uit tot reflectie en stimuleert mensen om hun eigen creatieve en persoonlijke grenzen te verleggen.
MIJN ONDERZOEK NAAR DE HEDENDAAGSE CLOWN
Ik heb ontdekt dat we op twee manieren met onze ervaringen kunnen omgaan: we kunnen ertegen vechten (de weg van het ego), of we kunnen er simpelweg mee zijn (in lijn met onze ware natuur). De clown heeft me geleerd hoe ik met mijn ervaring kan zijn, en welk avontuur van nieuwsgierigheid en ontdekking daaruit voortkomt.
Een andere belangrijke les die ik dagelijks ervaar, is dat het loslaten van de behoefte om belangrijk te zijn niet altijd makkelijk is, maar wel enorm bevrijdend.
Ik geniet van het avontuur van zelfontdekking, het waarderen van anderen en het begrijpen van de wereld om me heen. Ik heb geleerd te vertrouwen dat de omstandigheden in mijn leven steeds weer deuren openen naar een dieper innerlijk en een groter bewustzijn.
© 2024 Hans Jeths. All Rights Reserved. Privacy beleid